ΨΙΘΥΡΟΙ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΛΕΞΕΙΣ

δεν ξερω για σενα φιλε
αλλα εμενα , σαν εφτασα εδω
μου δωσανε μια σαχλαμαρα που ολα τα εχει
την ονοματισανε πραγματικοτητα
σαν ομορφο κοριτσι αστραφτερο ντυμενο στα χρυσα την παρουσιασαν

ουυυυυυυ !!! προσδοκιες γεμισα και μια μεγαλη αναγκη απατης

που λες
ακομη και η "σοφια" που πηρα περιπλανωμενος στα χρονια
νοσηρη αυτογνωσια με γεμισε
κανοντας με ανοητο και ακατασχετα αφελη

μετα
γνωρισα ολα εκεινα που ονειρευονταν οι ανθρωποι
και προσπαθησα ενθουσιασμενος μεσα τους να μπω , να ονειρευτω
μα τι κριμα
τα ονειρα ενιωσα αυτα απατηλα να με ησυχαζουν
δεν μπορεσαν ποτε να πλησιασουν
τους ποθους και τις λαχταρες της ψυχης μου

μετα
μια απαλα σαγηνευτικη νυχτα
ηρθαν ετσι ξαφνικα κατι αλλα "ονειρα" , απο αλλον κοσμο , αυτοφωτα
τα ονομασα μαγεια
μ αυτα δεν παιζει κανεις
εχουν να κανουν μονον με την ψυχη μας

η μαγεια αυτη
μας αφοπλιζει απ τα γηινα
και δεν εχει πολλα ,αλλα ενα προσωπο μονον

μεχρι να την γνωρισω
η αγνοια και η υπεροψια μου σφραγιζαν τις εντυπωσεις
ομως
ενιωθα φιλε μου
ενιωθα πραγματα αορατα για τα φυσικα μας ματια
φαντασματα στοιχειωναν τις βαθειες μου σκεψεις και τα ονειρα
γι αυτο εγραφα
εγραφα ποιηματα γι αυτα
που απαλα αγγιγματα τα πιστευα στον εσωτερο κοσμο
γελαστικα !!!!
ειδα το εκστατικο φως της ψυχης
να καπελωνεται απο κουφια χρεη στην συνειδηση

ετσι λοιπον φιλε μου
με μια γρηγορη κινηση , με μιαν ανασα , τα εδιωξα ολα
προτιμησα να γνωρισω την αγρια λαμψη της πετρας μεσα μου
και οχι τα γυαλια που ελαμπαν
ψευτικα διαμαντια που με μπερδευαν
δεν μπορεσα ποτε ποτε να συμβιβαστω
με τις ψευτιες , τους φοβους και την θηριωδια του κοσμου που μου δοθηκε

απο τοτε
νιωθωντας βαθεια , πολυ βαθεια
το πεταγμα ενος ανυποψιαστο πουλιου μεσα στα δεντρα
ψιθυροι αρχισαν να ζωγραφιζουν μεσα στα χρωματα λεξεις
δενοντας μακρια απο καθε λογικη οραματα