ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΑΓΓΑΛΙ

Καθισαμε σε κουτσουρα γυρω γυρω απ το αναμενο με φλουδες μεσε και λιγα ξυλα οξιας μαγγαλι ..
Εξω απ την ξυλινη καλυβα ο αερας ουρλιαζε δαιμονισμενα και το κρυο ηταν ανυποφορο ...
Το μαγγαλι ηταν παλιο και πολυχρησιμοποιημενο ..
- Φερμενο απ την πατριδα , ειπε ο ιδιοκτητης του που με ειδε να το κοιταζω παραξενεμενος ..
- Εχει μεγαλη ιστορια αυτο ... Το ειχε πρωτα ενας τουρκος τζαντιρμας(χωροφυλακας) , τοδωσε για πληρωμη στον παπου μου ,για κατι παραθυρα που τουφιαξε .. μεγαλη αδυναμια τοχε ο γερος οσο ζουσε ..
- Θαχει ακουσει ιστοριες .. ποσες και ποσες ανθρωπινες λυπες και χαρες θαχει ζησει , εκανε καποιος αλλος ..
- Βαλε τσιπουρο , ειπα σε καποιον και ας αφησουμε μορφες απο αλλες εποχες σαν καπνος να βγουν απ το μαγγαλι ..
Κοιταζαμε τα σχεδια στα καρβουνα , βουτηγμενοι σε μια περιεργη μαγικη θαρρεις σιωπη που συνεδεε περασμενες με τωρινες και μελλοντικες εποχες ..

- Τι μπορει ναναι πιο παραξενο απ την ζωη ;
Ακουσα μια φωνη που δεν εμοιαζε ανθρωπινη , να ψιθυριζει ..
- Τι κρυβει πιο πολλα απ το μυστηριο του θανατου ;
Οπως δεν μπορει να σε κρατησει μακρια ,συνεχισε η φωνη ,
η αγαπη του πατερα και της μανας σου,
απ τον ποθο και τον βαθυ ερωτα σου για μια κοπελα,
ετσι και η αγαπη της ζωης για σενα
δεν μπορει να σε κρατησει μακρια απ τον θανατο..
Γινε απαλη δροσια της αυγης φιλε μου
πανω στην διψασμενη ψυχη του μπουμπουκιου..
Γινε σταγονα νερου
που ξερει τα μυστικα της πηγης
που ετρεξε σαν ποταμι στα βουνα
που κελαρησε σα ρυακι στις πλαγιες
που ενιωσε την απεραντοσυνη του ωκεανου
που πεταξε κι εγινε συννεφο
που επεσε σα βροχη στην διψασμενη γη..
Γινε τα πραγματα γυρω σου φιλε μου
και τοτε η ζωη
δεν θαχει καμια παραξενια και κανενα μυστικο απο σενα..