ΞΕΝΟΙ

μμμμ!!! κοιτα , πινω κρασακι σπεσιαλ , απ το "καλο"...
στην υγεια του ονειρου...
κατι προσπαθω να σου πω ,
αλλα σκονταφτω στα χειλη σου...
και αργει να ξημερωσει..
και ποναω μεσ το αγνωστο πια των ματιων σου...
που ειναι οι λεξεις ; πως θα σου μιλησω γαμωτο ;
χαμενη μεσ την βαβουρα της αυτοαμυνας
γινεσαι συνενοχος στο "κοινωνικο" παιχνιδι...
η παρουσια σου με δενει στο χωμα...
στο ιδιο τραπεζι..
εσυ και γω..
τοσο κοντα...
ξενοι...