Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η "πραγματικοτητα" μας φιλε
δεν ειναι παρα το θυρωρειο ενος τεραστιου οικοδομηματος.
Οι "πραγματικοτητες" ειναι απειρες ,δεν τις χωραει ο νους.
Φαντασου ενα βουνο απο φυλλα
ριγμενα ατσαλα το ενα πανω στο αλλο..
Καθε ενα μια "πραγματικοτητα"
που τσακωνεται με τα αλλα για τον χωρο της.
Χα! ποιος φωτισμενος θα μπορουσε να φιαξει
τον γεωγραφικο χαρτη των  "πραγματικοτητων" ;
και ποιος υπερφωτισμενος
θα μπορουσε να κατανοηση επαρκως
τον κοσμο αυτων ολων των "πραγματικοτητων" ;

Γεννιωμαστε και πεθαινουμε
και ολο αυτο το ονοματιζουμε ζωη
στολιζουμε κι εναν θεο ικανο για ολα
χωρις να ειναι και υπευθυνος για ολα
χωρις ουτε καν ενα ερεβος ,εστω και θεικο
κανουμε και νομους
συμφωνιες δηλαδη μεταξυ ανθρωπων
ακομη και ιερους νομους
συμφωνιες ανθρωπων και θεων
εχουμε  Λιγο καλο και Λιγο κακο
ακομη και Λιγο ερωτα
ακομη και ενα αστειο πραμα
που περηφανα διατυμπανιζουμε απο δω κι απο κει
πως ειναι αγαπη
Εχουμε και θανατο
μας βαζει στο Δρομο
και οσο βαδιζουμε εκει
γινομαστε μικροι και μικροι και ακομη πιο μικροι
αθλιες κουκιδες αμμου
και αντιλαμβανομαστε τα παντα
και γελαμε ,γελαμε ασταματητα ..
Το θεμα φιλε
ειναι να μην κοιταξεις πισω οταν εισαι στο Δρομο
γιατι τα πραγματα εχουν τεραστιες διαστασεις
και συ τοσο μικρος...