Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΝ


πηρε τον στυλοκαι αρχισε να γραφει..
- ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ον και παντα χρειαζεται αλλους ανθρωπους κοντα του. ακομη χρειαζεται καποιον συντροφο να γεμιζει τις αδειες μερες του...
το κοιταξε καλα καλα , μα κατι δεν του αρεσε . εσχισε και πεταξε το χαρτι παιρνοντας ενα καινουριο απ το πακο διπλα του..
ακου να γεμιζει τις αδειες μερες του..πφ!
εστρωσε το χαρτι , πηρε τον στυλο , σκεφτηκε μια στιγμη και αρχισε..
- ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ον και οσο πιο γρηγορα το καταλαβει τοσο το καλυτερο γι αυτον . μπορει ομως καποιες φορες...
ακου τοσο το καλυτερο γι αυτον..πφ!
τσαλακωσε το χαρτι και το πεταξε στο καλαθι με τα σκουπιδια...
πηρε λιγα φυστικια απ την κουπα διπλα του και αρχιζοντας να τα μσαει  , εστρωσε ενα αλλο χαρτι , κοιταζοντας το προσεκτικα..
εσυ δεν θα μου γλυτωσεις  , σκεφτηκε..
κοιταξε καλυτερα και τοτε ειδε την κιτρινιλα επανω δεξια στην γωνια που λερωνε τ ολολευκο χαρτι . θα εγινε απ το χερι του που ειχε πιασει τα φυστικια...
τσαλακωνοντας το , το πεταξε κι αυτο με καποιον θυμο . πηρε και την κουπα με τα φυστκια και την εβαλε πιο μακρυα να μην την φτανει.. θα δεις εσυ της ειπε..
καθαρισε τα χερια του προσεκτικα και παιρνοντας ενα ολοκαινουριο φυλλο χαρτι καθισε κι επισε τον στυλο του..
- ο ανθρωπος...
τιποτα δεν τουρχοταν . σηκωθηκε κι αρχισε να βηματιζει πανω κατω θυμωμενος..
οταν ηρεμησε καπως , εκατσε και χωνοντας το κεφαλι μεσ τα χερια κοιταζε τον απεναντι τοιχο λες και τον εβλεπε πρωτη φορα...
μετα απο αρκετη ωρα , αναψε τσιγαρο κοιταζοντας το λευκο χαρτι...
- οι ποιητες πρεπει να εινει εξω απ το κοπαδι για να μπορουν...
αη στο διαλο ρε...ακου εξω απ το κοπαδι , εξυπνακια...
εκανε μπαλα το χαρτι και το κλωτσησε δυνατα . εβαλε το μπουφαν του και βγηκε εξω στην βροχη.
περπατουσε αρκετη ωρα , οταν σταριστερα του πανω σ εναν τοιχο , ειδε κατι πουγραψε καποιος με μεγαλα κοκκινα γραμματα..
- ΠΡΟΣΟΧΗ , ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΝΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ . ΞΕΚΟΥΝΗΘΕΙΤΕ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ . ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΕΙ ΟΛΟΥΣ.
πιο περα , ηταν μια τεραστια αφισα , με μια μαιμου που επαιζε κιθαρα . ειχε μαστουρωμενο βλεμμα κι ενα τσιγαρο στα χειλη. απο κατω εγραφε..
- Ο ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΓΙΑ ΞΕΝΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ ΞΥΡΙΣΜΕΝΟΣ .

γυρισε πισω βιαστικα σαν κατι να τον κυνηγουσε.
- ο ανθρωπος μπερδευει τοσο πολυ τα ...... εγραψε..εγραψε..εγραψε αρκετη ωρα και στο τελος εκλεισε με ...
ο πιο γρηγορος τροπος λοιπον για να φιαξεις το συμπαν σου , να μην εχεις αναγκες , ειναι να ερωτευτεις...μονον ο ερωτας στην ζωη μας ειναι δρομος της ψυχης...
ησυχος , αφου πια ειχε βρει την λυση , εβαλε της μπιτζαμες του πανω απ το ριγε σωβρακο
και ξαπλωσε να κοιμηθει...
χα! το μονο που χρειαζοταν λοιπον ηταν να ερωτευτει...και αυτος σαν βλακας τοσο καιρο..πφ!
αυτο που του ελειπε βεβαια ηταν ο ανθρωπος..αλλα , σιγα το πραμα...απο αυριο το πρωι κι ολας θ αρχιζε να ψαχνει για τον ΑΝΘΡΩΠΟ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου