Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Αποψε , ο ουρανος διχως συννεφα, ιδιαιτερα φωτεινος
μπερδεψε εναν κοκορα λιγο πιο κατω,
που βγηκε ολο παθος σοβαρος σοβαρος να λαλησει την χαραυγη..
Ετσι ξαφνικα ,σηκωθηκε ενα απαλο μα παγωμενο αερακι,
χτυπησε την λαμαρινα και ανακατεψε τις φυλλωσιες,
ξυπνησε δυο σκυλια,
το ενα στην μια ακρη της γειτονιας και το αλλο στην αλλη,
που αποφασισαν τωρα νυχτιατικα εξ αποστασεως να λυσουν τις διαφορες τους
γαυγιζοντας ολο και πιο δυνατα
ξυπνησε το καθενα  τους υποστηρικτες του
που αρχισαν και αυτοι να ουρλιαζουν ασταματητα..

Σαματας μεγαλος σαρωνει την γειτονια...
Ο κοκορας , μπερδεμενος ακομη και μεθυσμενος μεσα στην ομορφια του
συνεχιζει να βροντολαλει...

Σκιες σαλευουν μεσα στην νυχτα ,χορευουν,
μα εγω ,συμαζευω το μυαλο μου στου λογικου την εξαρτηση ..

Κατι λαμπυριζει στο βαθος ,μια φωτεινη χαρακια σκιζει τον ουρανο..
Απ το πουθενα αρχιζει  να σταζει σταγονες.
Γινοντε βροχη.
Ο αρμονικος της ρυθμος ηρεμει τα "πνευματα",
καθησυχαζει την ταραγμενη θαλασσα του νου
και ταξιδευει την ψυχη σε ξεχασμενους μαγικους κοσμους.

Ολα γυρω μου ειναι ποιημα ..