Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

στο πανηγυρι

Αυτο το πανηγυρι δεν ξεκινησε καλα.
Δυο μερες εβρεχε βροντουσε και αστραφτε ασταματητα.
Πισω μου μαυρα σκοταδια που τα εσπαζε που και που καποια χρωματιστη μπλουζα καποιου που πηγαινε για τις φυσικες του ανθρωπινες αναγκες.
Απο κεινα τα σκοταδια μεσα ξεπροβαλλε και ηρθε κοντα μου.
Φορουσε σαγιοναρες ,ενα φαρδυ παντελονι ακαθοριστου χρωματος και μια ριχτη πουκαμισα που καποτε πρεπει ναταν πρασινη.
Εξυσε τ αμελετητα του ,τα τακτοποιησε και με πλησιασε χαμογελωντας.
Ηταν γυρω στα εβδομηντα.
-Γεια σου αδερφε μου
-Γεια σου και σενα
-Δυσκολο πανηγυρι ε;
-Μμμ ναι ,ειπα ,δεν βλεπεις τον καιρο
Ηταν πολυ αδυνατος και ειχε αγκαλια ενα παμπαλαιο ακορντεον
-Λοιπον φιλαρα , θα μου δωσεις μια μπυρα και ενα διφραγκο και γω θα σου πω το "γεννηθηκα για να πονω"
-Γιατι αυτο το τραγουδι; να με τσιτωσεις πιο πολυ θες;
-Καλα θα σου πω οποιο θες.Μεσα;
-Παρε την μπυρα , το διφραγκο για φαί το θελεις;
-Οχι οχι.ταπι ειμαι ,για ναχω κατι στην τσεπη.
Εσκυψε προς το μερος μου
-Τα βραδια δεν τρωω ψιθυρισε.Δεν ειναι καλο.Να , ο γιος μου ο θεοφιλος εχει μια κοιλια τεραστια.
 Βρε αγορι μου του λεω, ουτε πενηντα δεν εισαι , μην τρως τοσο πολυ.
 Ξερεις οτι στην αρχαια σπαρτη οσους ειχαν κοιλια δεν τους σεβονταν κανεις ;
-Χα!! τωρα αυτο πως σου ηρθε;
-Βλεπεις που σου εμαθα και κατι; τωρα με το διφραγκο τι θα γινει;
-οκ ,παρτο, αλλα θελω ενα τσιγγανικο τραγουδι.Το εντερλεζι..
-Αααα καλη επιλογη .. παμε..
Ειχε καλη μαγικα σαγηνευτικη φωνη.
Το πανηγυρι ηταν αδειο και ετσι αρκετοι αφησαν τους παγκους και ηρθαν κοντα.
Οι παραγκελιες πολλες και ο καθενας εδινε το κατιτις του.
Ο βρωμικος δρομος εγινε πιστα, που ανθρωποι ολων των ηλικιων εβγαζαν τον νταλκα τους.
Η ωρα περασε και αρχισαμε ολοι να μαζευουμε σιγα σιγα.
-Βλεπεις ; εκανε ο καινουριος φιλος μου κουδουνιζοντας την γιοματη ψιλα τσεπη του.
Εχεις καλο χερικο.Τωρα να φυγω γιατι εχω δεκαπεντε χιλιομετρα περπατημα μεχρι το χωριο.
Το ξημερωμα θα ειμαι σπιτι να χουφτωνω την γρια.

Αυτη την εποχη
καμια ιδεολογικη σεμνοτητα
μητε ιδεολογικη ταραχη
μπορει να βολεψη το μεσα μου
Κοιταξε με
καυχιεμαι σα χορτατος θεατης
και τρεφω αυταπατες
γι αυτον και τον αλλο κοσμο.
Χα! ο διαβολος χαμογελαει
και μου ανοιγει την αγκαλια του
Δυνατο παθος
σα φαναρι σ ολοσκοτεινο δρομο
οδηγει τα ποδια και τον νου