Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ

Χιλιαδες Θολες φιγουρες διχως ηλικια εσκισαν την δυνατη βροχη μεσα στη νυχτα
και ο χορος αρχισε
Μια γρια πρωτη βουτηγμενη σε πικρες μνημες
και μετα αντρες με καυτα αγριωπα ματια  γυναικες με τσεμπερια και παιδια
χτυπουσαν τα ποδια και κουνουσαν τα χερια με μανια
Ουρλιαζαν για την αδυναμια τους
απεναντι στους διεφθαρμενους νομους της ανθρωποτητας
την απελπισια
και την ιερη ελξη της ψυχης στον ουρανο της αγαπης και της ελευθεριας

Κατι κουνηθηκε αναποδα μεσα μου φιλε
σαλεψα
και εδω ,στην Ειδομενη ,αναμεσα στις γραμες του τρενου
ενωσα τα χτυπηματα των ποδιων μου
την αγωνια και τα ουρλιαχτα μου
με την αγωνια και τα ουρλιαχτα ολης της Αραβιας

φιλε .... οι αλυσιδες μας δεν εχουν πατριδα γαμωτο ...