Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

το μονοπατι του φεγγαριου

Ξημερωμα στη γαλαζια λιμνη
εκει , στου παϊκου την κατεβασια
λιγο πιο εξω απο το Σκρα.
Κατι μ εκανε να σηκωθω απ τον υπνο
και το ματι μου καρφωθηκε στη λιμνη.
Ελαμπε παραξενα
και το φεγγαρι τεραστιο και φωτεινο εστρωσε το δρομο.
Απο κει μεσα ηρθε εκεινο το παιδι.
Το κρυο τσουχτερο ,μα αυτο γυμνο προχωρησε προς το μερος μου
εδειχνε να μην το νοιαζει τοκρυο.
-Ποιος εισαι ; τι εισαι ; ρωτησα.
-Εμαι μαγος και θαυματοποιοςμου απαντησε.
 Δημιουργω κοσμους με τις κινησεις και τα λογια μου.
 Ειμαι γνωστης των μεγαλυτερων μυστικων του κοσμου.
 Ειμαι αυτος που παιζει μαζι σου. Η αφετηρια.
 Εμαι ακομη η μεταστροφητης μοιρας σου. Η καλοτυχια και η κακοτυχια σου.
 Ο χαρακτηρας μου ειναι σαν την φωτια. Μονιμη ασταθεια.
 Ξερω.Θα με προτιμουσεςγερο σοφο ακουμπισμενο πανω στην μαγκουρα μου.
 που συμβολιζει μια συνεχη οδοιπορια μεσα στην αδικια και το λαθος που συνα    νταει. Χα! Μπορειςακομη να πεις πως ειμαι ο τεσσερα. Ο Αδαμ.
 Τωρα θα φυγω ,ειπε . Και εσυ σκεψου φιλε μου, σκεψου. Η νυχτα ειναι καλος
 και αδιακοπος συμβουλος.
Γυρισε και προχωρησε στο μονοπατι του φεγγαριου.
Σε λιγο χαθηκε απ τα ματια μου.
Πρεπει να μου στριβει...σε τι δαιδαλους εμπλεξε το μυαλο μου;
Τι ειχαν σπειρει μεσα μου οι αμφιβολιες;
Περα στον οριζοντα, το φως της αυγης προσπαθουσε να διωξει τις σκιες της νυχτας.
Σηκωθηκα, μαζεψα τα πραγματα μου και εφυγα..

ο μαγικος μαγνητης

μια μερα ,
ολα θα σταματησουν γυρω σου να γυριζουν,
και αυτα που ηξερες αληθινα θα χαθουν ,
θα στροβιλιστεις..και σαν κομματι απο μεταλλο (μοναδικο)
θα βρεις τον μαγικο μαγνητη που θα σε τραβηξει..
τοτε θα γυαλισουν τα ματια σου
και η ψυχη φλογισμενη θα κολυμπηση στα "μυστηρια"...