ΜΠΑΧ ΑΡΚΑΝΤΑΣ

Μισοκοιμισμενος ηταν διπλα στην γραμμη του τρενου ,σκεπασμενος με μια ναυλον σακουλα και μια πλατια πετρα ειχε για προσκεφαλι.
Το κρυο σε συνδιασμο με την υγρασια τσακιζε κοκκαλα.
Φιλε ειπα , σηκω , θα παγωσεις. Ελα ,σου εφερα ζεστες τηγανιτες  πατατες  και τσαι.
Ανακαθισε τρεμοντας και γω ακουμπησα στην πετρα το αλουμινοχαρτο με τις πατατες και διπλα το αχνιστο τσαι.
Κοιταχτηκαμε στα ματια για λιγο χωρις να μιλαμε.
Ελα φιλε, φαε και μετα παρε το τσαι και ελα εκει που εχουμε αναμμενη φωτια.
Εκανα να φυγω μα κατι μ εκανε να κοντοσταθω. Κοιταχτηκαμε παλι στα ματια για λιγο.
Νειτσιν γεμεορσουν αρκαντας; γιατι δεν τρως αδερφε; τον ρωτησα στα τουρκικα και μετα στα αγγλικα ..
Παλι δεν μιλησε .. εσπρωξε το ναυλον και σηκωθηκε ορθιος..
Δυο μετρα παληκαρι φανηκε στο θαμπο απ την ομιχλη φως του φαναριου ..
Πρεπει να ηταν εικοσιπεντε με τριαντα χρονω ..
Απλωσε τα χερια προς το μερος μου ..και τα δυο ηταν κομμενα λιγο κατω απ τους αγκωνες ..
Μπαχ αρκαντας ... μπομπα ...κοιτα αδερφε ,βομβα ειπε...