Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

το μαγικο κασονι

Αφηρημενος περπατουσε.
Το πανηγυρη εσφιζε απο ζωη.
Φωνες ,χαχανα , τρεχαλητα και μουσικες εσμιγαν ολα παραξενα ,
σαν ενα μεθυσμενο νεαρο μουλαρι γιοματο σεξουαλικα σκιρτιματα ,
που κλωτσαει τον αερα ασυστολα.
Κουνησε το κεφαλι του να διωξει τις σκεψεις που τον βασανιζαν.
Τι κακο ηταν και αυτο που αρχισε να κοβει βολτες μεσα του;
Καθισε σ ενα κασονι και αναψε τσιγαρο.
Σκοτεινιαζε..μα ο ηλιος ελαμπε..μηπως επεσε ομιχλη;
Κοιταξε γυρω του, δεν εβλεπε και δεν ακουγε τιποτα.
Αρχισε να γερναει μαλλον.
Στο μυαλο του, σα φιδι φαρμακερο σφυριζε ο φοβος στα λυμενα δεσμα.
Τι να κανει; να αφεθει; να πεθανει τυφλος σ εναν κοσμο που πλαστικε ατιμος;
Λυτρωση , σαν απαλη βροχη σκεπασε το δερμα της μιζερης πραγματικοτητας του,
τις δυστυχιες και τις ανοητες ελπιδες του.
Εδω δεν χωραει φιλοσοφια.
Δασκαλος του η πραξη μεσα στον νομο των αντιθετων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου