Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

ΤΟ ΚΑΜΠΑΡΕ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Την ζωη μου γιορτη την ηθελα
ο σκοπος του ανθρωπου πιστευα παντα ειναι η ευτυχια
Δουλεψα σκληρα φιλε μου εκει στα ξενα
και στο τελος τα καταφερα
εκανα εκεινο το καμπαρε στην Βερνη
Οου Λαζος,φωναζαν τα κοριτσια και γω καμαρωνα
Ετσι σαν τον Λαζαρο ξαναγεννηθηκα
Το χρημα ετρεχε αφθονο
Μετα εχασα τα μαλλια μου
αλλα τα κοριτσια δεν μ αφησαν να το καταλαβω
Οου Λαζος τη φοβερη τι τελεια καραφλα
Ετσι την ενιωθα μεχρι το μεδουλι μου την ευτυχια εγω φιλε

Μια μερα βγηκα για τρεξιμο
το μαγαζι ηταν εξω απο την πολη κοντα σε χωραφια
ιουνης ηταν και θεριζαν οι κουμπινες το σιταρι
λιγο ο ηλιος θες λιγο οι μυρωδιες του κομμενου χορτου
η δεν ξερω τι αλλο
κατι εκαναν μεσα μου
Πλησιασα μια κουμπινα και σηκωσα τα χερια να με δει ο οδηγος.
-Φιλε ,του ειπα πλησιαζοντας, αφησε με να θερισω λιγο.
Με κοιταξε σα ναμουν τρελος.
-Δεν πας καλα ειπε.
Εβαλα το χερι στην τσεπη , ειχα εκατον εικοση φραγκα.
-Θα γινουν δικα σου αν μ αφησεις λιγο ειπα
-Ενταξει ειπε αρπαζοντας τα χρηματα,αλλα θα καθομαι εδω διπλα σου.
-Οκ
Αρχισα να θεριζω και καταλαβε πως ηξερα τι εκανα.
Πω πω φιλε!! γιομισα αναμνησεις και συγκινησεις
Θερισα καμια ωρα και μετα εφυγα.
Περπατησα καμια ωρα και εφτασα σε μια μικρη  λιμνη εκει κοντα
καθισα σ εναν βραχο και αρχισα να κλαιω
μη με ρωτησεις γιατι ..μεχρι σημερα ακομη δεν ξερω
ολοκληρος αντρας και εκλαιγα σα μωρο
Γυρισα ,πουλησα το καμπαρε, πηρα την κοπελα μου
μια νεγρα απο την αφρικη (αυτη που βλεπεις τωρα διπλα μου)
και πηγαμε στην Αφρικη στο χωριο της
Δυο χρονια εκει
και τωρα ηρθα εδω στην ειδομενη στο χωριο μου
να βοηθησω αν μπορω σε κατι τους προσφυγες
Δεν ξερω πως σου ακουγοντε ολα αυτα φιλε
αμορφωτος ανθρωπος ειμαι
μα παντα τις προσταγες της ψυχης μου ακουγα
κα θα τις ακουω μεχρι να παω στην ευχη της παναγιας
Αυτα ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου